artykuł hasłowy: wieliczyć, wieliczyć się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (5) 4. |
| Jednostka nieciągła | wieliczyć uczynić z kimś |
| Definicja | 'uczynić dla kogoś coś wielkiego, łaskawie z kimś postąpić, magnifice tractare': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tegdy rzekan medzy pogany: Welyczyl (Puł: wyelmozyl) gospodzyn vczynycz s nymy (magnificavit dominus facere cum eis) |
| Przykład w transkrypcji | Tegdy rzeką miedzy pogany: Wieliczył (Puł: wielmożył) Gospodzin uczynić s nimi (magnificavit Dominus facere cum eis) |
| Lokalizacja | Fl 125, 3, sim. ib 125, 4. |
Uwagi: Bohemizm.