artykuł hasłowy: wielmożyć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Jednostka nieciągła | wielmożyć czynić z kimś |
| Definicja | 'czynić dla kogoś coś wielkiego, łaskawie z kimś postępować, magnifice tractare': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Tegdy rzekø myedzy pogany: Wyelmozyl (Fl: welyczyl) bog czynycz sz nymy (magnificavit dominus facere cum eis) |
| Przykład w transkrypcji | Tegdy rzeką miedzy pogany: Wielmożył (Fl: wieliczył) Bog czynić s nimi (magnificavit dominus facere cum eis) |
| Lokalizacja | Puł 125,3, sim. ib. 125, 4. |