artykuł hasłowy: 2. wienny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'służący do wiania, tj. czyszczenia ziarna przez rzucanie go pod wiatr, ad frumentum ventilandum aptus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Schedlaczka vyenna (war. lub.: lopatka *vyedna) ventilabrum (cuius ventilabrum in manu sua Mat 3, 12) 1471 |
| Przykład w transkrypcji | Siedlaczka wienna (war. lub.: łopatka wienna) ventilabrum (cuius ventilabrum in manu sua Mat 3, 12) 1471 |
| Lokalizacja | MamKal 260. |