artykuł hasłowy: wierzać

Jednostki:
(1) 1. 'uznawać coś za prawdę bez uwzględniania dowodów rozumowych, credere, fidem habere': w zwrocie możesz mi wierzać mówiący zapewnia o tym, że mówi prawdę:
(2) 2. 'mieć nadzieję, mieć przekonanie, że na kimś można polegać, spodziewać się czegoś dobrego od kogoś, sperare aliquem nobis bene factum esse, fiduciam in aliquo ponere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(2) 2.
Definicja	'mieć nadzieję, mieć przekonanie, że na kimś można polegać, spodziewać się czegoś dobrego od kogoś, sperare aliquem nobis bene factum esse, fiduciam in aliquo ponere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.1.6. MYŚLENIE 2.2.2.1.7. NADZIEJA. UFNOŚĆ 2.3.5.5. EMOCJE RELIGIJNE
Przykład w transliteracji	Vyerzagyą fidens (war. lub.: vffayą fidus; ego ero fidens in eum, sc. nomen dei Hebr 2, 13) 1471
Przykład w transkrypcji	Wierzaję fidens (war. lub.: ufaję fidus; ego ero fidens in eum, sc. nomen dei Hebr 2, 13) 1471
Lokalizacja	MamKal 293.