artykuł hasłowy: wierzący
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'wierzyciel, creditor': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wyerzaczy (war. kal.: vyerzączemv) credito<r> (quis est creditor meus, cui vendidi vos? Is 50, 1) ca 1470 |
| Przykład w transkrypcji | Wierzący (war. kal.: wierzącemu) credito<r> (quis est creditor meus, cui vendidi vos? Is 50, 1) ca 1470 |
| Lokalizacja | MamLub 201. |