artykuł hasłowy: wierzch, wirch, wirzch

Jednostki:
(1) 1. 'górna, wyższa lub zewnętrzna część czegoś (w przeciwieństwie do dolnej lub wewnętrznej części), górny, najdalszy, końcowy brzeg czegoś, też powierzchnia, alicuius rei pars summa, extrema, cacumen, culmen, vertex, fastigium':
(2) ~
(3) ~
(4) ~ (w określeniach terenowych, in terrae descriptionibus):
(5) ~ w wyrażeniach o charakterze przysłówkowym: do wirzchu 'do góry, sursum':
(6) ~ (wzwyż, do najstarszego), supra (usque ad maximum natu)':
(7) ~ 'do ostatka, do szczętu, zupełnie, funditus':
(8) ~ 'po brzegi, plane':
(9) ~ 'z góry, z wysoka, desuper, deorsum':
(10) ~ 'na górze, u góry, desuper, supra':
(11) ~ 'wyżej, powyżej, in parte superiori':
(12) ~ 'po zewnętrznej stronie, na zewnątrz, extra, in parte exteriori':
(13) ~ (o wierzchnim ubraniu noszonym na innej części odzieży, de vestibus exterioribus):
(14) ~ 'na drugą stronę, odwrotnym końcem, parte superiore in inferiorem versa':
(15) ~ '(nalać) do brzegów, do pełna, plene (infundere)':
(16) ~ 'mieć pierwszeństwo, przewagę, priorem esse':
(17) ~ 'mieć rację, być górą, recte intelligere':
(18) 2. 'szczyt, wierzchołek, góra, vertex, montis cacumen, mons':
(19) 3. 'dach, tectum':
(20) ~
(21) 4. 'grunt należący dodatkowo do wsi lub gospodarstwa, oddalona część gospodarstwa rolnego, ager, qui vico vel praedio additur, non adiacet':
(22) 5.a. 5. bot. a. 'śnieżyca wiosenna, Leucoium vernum L.':
(23) ~b. 'krwawnica pospolita, Lythrum salicaria L.':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) ~
Definicja	(w określeniach terenowych, in terrae descriptionibus):
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	3.2. PRZESTRZEŃ
Przykład w transliteracji	Usque ad aciem montis al. do wyrsch gory, qui iacet supra torrente 1461*
Przykład w transkrypcji	Usque ad aciem montis al. do wirzch<u> gory, qui iacet supra torrente 1461
Lokalizacja	AGZ VI 68.