artykuł hasłowy: wiła
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'kuglarz, wędrowny aktor i sztukmistrz, akrobata, też błazen, głupiec, histrio, ioculator, item: scurra, insipiens': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Gdy leszal wsznak yako vyla, szmyercz do nyego przemowyla |
| Przykład w transkrypcji | Gdy leżał wznak jako wiła, Śmierć do niego przemowiła |
| Lokalizacja | De morte w. 47. |