artykuł hasłowy: (wkłuć) wkłóć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | (o strzale, de sagitta) 'wbić, infigere, inserere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bo strzali twoie wkloti sø w mø (quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi, Puł: wrazony sø w myę) |
| Przykład w transkrypcji | Bo strzały twoje wkłoty są w mię (quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi, Puł: wrażony są w mię) |
| Lokalizacja | Fl 37, 2. |