artykuł hasłowy: wlatać
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | (o wietrze) 'wpadać gwałtownie, irruere, irrumpere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ventus impetuose ac violente auaricie irruens, gl. ingrediens wlathaiaczy, domum XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Ventus impetuose ac violente auaricie irruens, gl. ingrediens wlatający, domum XV med. |
| Lokalizacja | R XXIII 279. |