artykuł hasłowy: włożyć, włożyć się

Jednostki:
(1) 1. 'umieścić wewnątrz, wsadzić, wrzucić do wnętrza, imponere, inducere, inicere, immittere in aliquid':
(2) 1.~
(3) 1.~
(4) 1.~ 'spuścić z tonu, stracić rezon, spokornieć, animum demittere':
(5) 2. 'umieścić na kimś, na czymś, wsadzić pod coś, nasadzić, nałożyć na kogoś, coś, imponere, supponere, superponere':
(6) 2.~
(7) 2.~
(8) 2.~
(9) 2.~
(10) 3. 'nakazać, zobowiązać do czegoś, imponere, mandare, praecipere':
(11) 3.~ 'nałożyć daninę, tributum imponere, irrogare':
(12) 3.~ 'zakazać upominania się o coś, pozbawić prawa wnoszenia skargi do sądu (w danej sprawie), alicui interdicere ne ius suum denuo vindicet, adversarium in ius vocet':
(13) 4. 'uczynić, zrobić, facere, ingerere':
(14) 5. (o pieniądzach, de pecunia) 'dać, wpłacić (zwykle z określonym przeznaczeniem), dare, impendere in aliquid':
(15) 5.~ 'zdeponować u kogoś, deponere, asservandum committere':
(16) 6. włożyć się 'włączyć się w jakieś działanie, wziąć w czymś udział, alicuius rei agendae partem capere':
(17) 7. corruptum pro złożyć:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'umieścić wewnątrz, wsadzić, wrzucić do wnętrza, imponere, inducere, inicere, immittere in aliquid':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	3.3. RUCH
Przykład w transliteracji	*Proczye wlozyl (sc. Jakob, posuit) we zlobi owczam y baranom przed oczy
Przykład w transkrypcji	Prącie włożył (sc. Jakob, posuit) we żłoby owcam i baranom przed oczy
Lokalizacja	BZ Gen 30, 40.