artykuł hasłowy: wmiotać, wmietać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | wmietać się 'wtrącać się, zajmować się jakimiś sprawami, se ingerere, immiscere alicui rei': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Alea, vina, Venus, tribus hys factus sum egens. Hec tria, qui sequitur, raro diues reperitur... Tres concurrentes, szbyeszne, fallunt se proicientes, wmyetagy<ą>dz sze, tres concurentes male deposuere potentes XV p. post. |
| Przykład w transkrypcji | Alea, vina, Venus, tribus hys factus sum egens. Hec tria, qui sequitur, raro diues reperitur... Tres concurrentes, zbieżne, fallunt se proicientes, wmietaj<ą>c sie, tres concurentes male deposuere potentes XV p. post. |
| Lokalizacja | PFRp III 289. |