artykuł hasłowy: wnimać, wnimać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'być jakiegoś zdania, mniemać, uważać, sądzić, censere, putare, existimare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wnimal ies (Puł: mnymal yes) zle (existimasti inique), isze bødø tobe podobni |
| Przykład w transkrypcji | Wnimał jeś (Puł: mnimał jeś) źle (existimasti inique), iże będę tobie podobny |
| Lokalizacja | Fl 49, 22. |