artykuł hasłowy: wodza, też pl. tantum wodze
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (3) 3. |
| Definicja | 'ten, co prowadzi, wskazuje drogę, przewodnik, dux, qui viam monstrat': [o Bogu] |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bog sam wodza (dux Deut 32, 12) yego (sc. luda) byl a nye byl sz nym bog czudzy |
| Przykład w transkrypcji | Bog sam wodza (dux Deut 32, 12) jego (sc. luda) był a nie był s nim bog cudzy |
| Lokalizacja | Puł Deut 17. |