artykuł hasłowy: wodzić, wodzić się

Jednostki:
(1) 1. 'prowadzić kogoś dokądś, pokazywać drogę do określonego miejsca lub celu, ducere aliquem aliquo, adducere, deducere':
(2) ~ (o prowadzeniu pojmanego, de homine capto ducendo):
(3) ~ 'poddawać próbie, wystawiać na działanie pokusy, in tentationem inducere':
(4) ~ 'prowadzić do grzechu, in peccatum inducere':
(5) 2. 'przyprowadzić do sądu, przedstawiać (świadków), (testes) ad terminum adducere':
(6) ~
(7) 3. 'tańczyć, choreas ducere, saltare':
(8) 4. 'składać fałszywe zeznanie, testimonium falsum praestare':
(9) 5. 'skarżyć kogoś w sądzie z jakiegoś powodu, aliquem apud iudicem alicuius rei accusare':
(10) 6. wodzić się 'toczyć się, odbywać się, dziać się, agi, fieri':
(11) ~
(12) ~
(13) 7. wodzić się 'zachowywać się, postępować, agere, se gerere':
(14) 8. wodzić się 'oczyszczać się ze zmazy rytualnej (tu o kobiecie po porodzie), purificari (hic de femina post puerperium)':
(15) 9. 'coś komuś towarzyszy, jest jego udziałem, aliquid aliquem sequitur, comitatur':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(4) ~
Jednostka nieciągła	(w błąd) wodzić
Definicja	'prowadzić do grzechu, in peccatum inducere':
Semantyka	2.3.5.4. ZASADY ŻYCIA WEDŁUG RELIGII 2.4.3.1. MORALNOŚĆ
Przykład w transliteracji	Nummus in errorem mulierum ducit, wodzy, amorem XV p. post.
Przykład w transkrypcji	Nummus in errorem mulierum ducit, wodzi, amorem XV p. post.
Lokalizacja	PFRp III 289.