artykuł hasłowy: wolno

Jednostki:
(1) 1. 'dobrowolnie, z własnej woli, bez przymusu, sponte, voluntate':
(2) 2. 'swobodnie, bez przeszkód i ograniczeń, też zgodnie z prawem, libere, sine impedimentis, etiam: iure, lege':
(3) ~ 'można, jest dozwolone, licet, licitum est':
(4) ~ 'być na wolności (nie w więzieniu), liberum (non vinctum in carcere) esse':
(5) ~ 'pozwolić odejść, odesłać, odprawić, dimittere, abire permittere':
(6) ~ 'obdarować wolnością osobistą, wyzwolić, manumittere, liberare, liberum reddere':
(7) ~ 'wypuścić na swobodę, przestać zatrzymywać (w więzieniu, itp.), dimittere, liberum facere, liberare (a carcere)':
(8) ~ 'uwolnić od zobowiązań, immunem ab oneribus reddere':
(9) ~ 'pozwolić odejść z gospodarstwa kmiecego, cmethoni a fundo abire permittere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(4) ~
Jednostka nieciągła	wolno chodzić
Definicja	'być na wolności (nie w więzieniu), liberum (non vinctum in carcere) esse':
Semantyka	2.2.3.2. WOLNOŚĆ. NIEPOSŁUSZEŃSTWO. OPÓR
Przykład w transliteracji	Vrzy gy (sc. dłużnika) gyny, czo mv dluzen, ysz on wolno chodzy, mozely gy tesz gabacz o szwoy dlug?
Przykład w transkrypcji	Urzi ji (sc. dłużnika) jiny, co mu dłużen, iż on wolno chodzi, możeli ji też gabać o swoj dług?
Lokalizacja	OrtOssol 82, 2, sim. OrtMac 110.