artykuł hasłowy:  wonczas
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | w związkach wewnątrz zdania określa ogólnie czas czynności, odsyłając do innej, minionej czynności 'wtedy, wówczas, tamtego czasu, illo tempore, tunc': |
| Gramatyka | przysłówek |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Movilem wam wonczasz (illo in tempore), ze nye mogø sam snyescz was |
| Przykład w transkrypcji | Mowiłem wam wonczas (illo in tempore), że nie mogę sam snieść was |
| Lokalizacja | BZ Deut 1, 9. |