artykuł hasłowy:  wrzecieniczy
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (1) | 
| Definicja | 'złożony z węży, tu przenośnie o złośliwych ludziach, qui e viperis constat, hoc loco de hominibus malignis': [pokolenie wężewe albo wrzecienicze] | 
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Progenies vipperarum pokolenye vąszewe albo wrzeczenycze (progenies viperarum Mat 3, 7) ca 1470 | 
| Przykład w transkrypcji | Progenies vipperarum pokolenie wężewe albo wrzecienicze (progenies viperarum Mat 3, 7) ca 1470 | 
| Lokalizacja | MamLub 260. | 
| Uwagi | [Wydawcy Mamotrektów odczytują wyraz hasłowy jako wrzecienice, M. l.poj. wrzecienica.] |