artykuł hasłowy: wrzemienny, brzemienny
| Jednostki: |
|---|
| (1) 'doczesny, temporalis, momentaneus': |
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'doczesny, temporalis, momentaneus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Jz na bødøce dobro ne glødaiø, iz vremennem (leg. w wrzemiennem) dobre lubuiø |
| Przykład w transkrypcji | Iż na będące dobro nie glądają, iż w wrzemiennem dobrze lubują |
| Lokalizacja | Kśw br 16. |