artykuł hasłowy: wsiadać
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'zajmować pozycję siedzącą na grzbiecie zwierzęcia (konia, osła) używanego do jazdy pod wierzch, dosiadać (konia, osła), insidere, ascendere (equum, asinum)': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Drzemali wszistczy, gisz wsadali sø (Puł: wszyadaly) na cone (qui ascenderunt equos) |
| Przykład w transkrypcji | Drzemali wszystcy, jiż wsiadali są (Puł: wsiadali) na konie (qui ascenderunt equos) |
| Lokalizacja | Fl 75, 6. |