artykuł hasłowy: wsporny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'zuchwały, dokuczliwy, insolens, arrogans, molestus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Pytalysczye nasz o prawo... zaluyącz szye na waszego woytha, kako gest raczcze, przyszasznyky y gynszy lud szromoczyl nyesprawyedlywye j gest nyesprawyedlywy, drapyeszny, wsporny, sze wszythkym pospolstwem nyeszgodny |
| Przykład w transkrypcji | Pytaliście nas o prawo... żałując sie na waszego wojta, kako jest radźce, przysiężniki i jinszy lud sromocił niesprawiedliwie i jest niesprawiedliwy, drapieżny, wsporny, ze wszytkim pospolstwem niezgodny |
| Lokalizacja | OrtOssol 51, 4, sim. ib. 52, 1. |