artykuł hasłowy:  1. wstecz, wescz, westecz, wtecz
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'świadectwo sędziego co do sądzonej przezeń uprzednio sprawy, odwołujące się do jego własnej pamięci lub do zapisu w księdze sądowej, testimonium de re olim a se iudicata, vel ex libris iudicialibus vel ex memoria sua, a iudice datum': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Iaco Jura puscil Potrka proszno tey wsteczi, czszo meli do Borislawa 1400 |
| Przykład w transkrypcji | Jako Jura puścił Piotrka prozno tej wsteczy, cso mieli do Bor<z>ysława 1400 |
| Lokalizacja | Pozn nr 482. |