artykuł hasłowy: wybiec
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
| Numer | (2) ~ |
| Jednostka nieciągła | wybiec przeciw komuś |
| Definicja | 'pójść szybko na czyjeś spotkanie, obviam currere, occurrere alicui': |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Genze to gdisz bil vszrzal, wibyegl gest p<r>zeczyw gym (cucurrit in occursum eorum) se drzwy swego stanu |
| Przykład w transkrypcji | Je[n]że to gdyż był uźrzał, wybiegł jest p<r>zeciw jim (cucurrit in occursum eorum) se drzwi swego stanu |
| Lokalizacja | BZ Gen 18, 2. |