artykuł hasłowy: wychodzić

Jednostki:
(1) 1. 'opuszczać jakieś miejsce, idąc, exire, egredi':
(2) ~
(3) ~ z czegoś:
(4) ~ przenośnie: wychodzić od czegoś 'unikać czegoś, evitare declinare':
(5) 2. (o kmieciu, de cmethone) 'opuszczać gospodarstwo we wsi swojego pana, agrum in vico domini sui deserere':
(6) 3. 'idąc, udawać się na spotkanie kogoś, na powitanie kogoś, alicui obviam ire, occurrere':
(7) ~ do kogoś:
(8) ~ ku komuś:
(9) ~ przeciw komuś:
(10) 4. 'wyruszać na wyprawę wojenną, ad bellum egredi':
(11) 5. (o kobiecie odprawianej przez męża) 'odchodzić przymusowo', (de muliere a marito repudiata) 'coactam abire':
(12) 6. 'opuszczać majątek, przekazując go innemu, przestawać być właścicielem majątku, bonis renuntiare, bona sua alicui resignare':
(13) 7. 'wydobywać się skądś na zewnątrz, foras emanare, exire':
(14) ~ 'zaczynać się, mieć początek, pojawiać się, oriri, nasci, apparere':
(15) ~
(16) 8. 'przewyższać, przekraczać jakąś miarę, excedere, superare': w sensie dodatnim:
(17) ~ w sensie ujemnym:
(18) 9. 'schodzić z właściwej drogi, błądzić, deviare, aberrare':
(19) ~ przenośnie:
(20) 10. 'kończyć się, exspirare, finiri':
(21) 11. 'majątek przestaje być czyjąś własnością, zmienia właściciela, bona possessionem alicuius esse desinunt':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(13) 7.
Definicja	'wydobywać się skądś na zewnątrz, foras emanare, exire':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.3.5.1. DOKTRYNA. WIARA 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ 2.4.4.5.2. Wyrazy w znaczeniach przenośnych; porównania, użycia poetyckie
Przykład w transliteracji	Iesz wychodzø (Puł: czo pochodzø) z warg mogich (quae procedunt de labiis meis), ne vczinø wzdruszono
Przykład w transkrypcji	Jeż wychodzą (Puł: co pochodzą) z warg mojich (quae procedunt de labiis meis), nie uczynię wzdruszono
Lokalizacja	Fl 88, 34.