artykuł hasłowy: doświadczyć, doświaczczyć, doświaczyć, doświatszyć, doświedczyć

Jednostki:
(1) 1. 'udowodnić, dowieść (czegoś przeciw komuś), affirmare, probare, ostendere, aliquem alicuius rei convincere':
(2) ~
(3) ~a. czegoś:
(4) ~
(5) ~b. coś:
(6) ~c. ze zdaniem:
(7) ~d. doświadczony 'któremu udowodniono winę, culpae seu noxae convictus':
(8) 2. 'zaznać, odczuć, sentire, experiri, affici':
(9) 3. 'wypróbować, examinare, probare, exercere':
(10) ~
(11) 4. 'uznać, aprobować, ratum habere, comprobare':
(12) ~ 'zatwierdzony, approbatus':
(13) 5. dubium:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(5) ~b.
Definicja	coś:
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka
Przykład w transliteracji	Pyothr... myenyl sze tho za poczathkem Ianowym vczinycz, gisz Pyotra pyrwey wranyl. A tho Pyotr myenyl sze doszwyathczicz (quod idem Petrus asserebat se probaturum, Dział 22: a na to ya mam swiatky)
Przykład w transkrypcji	Piotr... mienił się to za początkiem Janowym uczynić, jiż Piotra pirwej uranił, a to Piotr mienił się doświadczyć (quod idem Petrus asserebat se probaturum, Dział 22: a na to ja mam świadki)
Lokalizacja	Sul 33.