artykuł hasłowy:  wymiećca
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (1) | 
| Definicja | 'woźny sądowy odbierający zbiegłego kmiecia od pana, u którego się schronił, w celu przywrócenia go panu, od którego uciekł, praeco qui cmethonem profugum domino legitimo restituendum ab eo, ad quem aufugit, iure excipit': | 
| Gramatyka | rzeczownik | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ianussio Zarwaniczky dederant ex iudicio ministerialem vlg. wymyeczczą eicere hominem Maschka de Wszowcze, quem Stanislaus procurator de idem repercusit 1440 | 
| Przykład w transkrypcji | Ianussio Zarwanicki dederant ex iudicio ministerialem vlg. wymiećcę eicere hominem Maszka de Usowce, quem Stanislaus procurator de idem repercusit 1440 | 
| Lokalizacja | AGZ XII 80. |