artykuł hasłowy: doufanie
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) ~ |
| Definicja | 'rękojmia (szczęścia), felicitatis spes certior': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bo ialmuszna ot wszelkego grzechu y od smyercy zbawya... Doufanye zayste wyelyke bødze (fiducia magna erit) przed nawisszim bogem ialmuszna wszitkim tym, gisz iø czinyø |
| Przykład w transkrypcji | Bo jałmużna ot wszelkiego grzechu i od śmierci zbawia... Doufanie zaiste wielikie będzie (fiducia magna erit) przed nawyszszym Bogiem jałmużna wszytkim tym, jiż ją czynią |
| Lokalizacja | BZ Tob 4, 12. |