artykuł hasłowy: wymowny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'posiadający umiejętność pięknego przemawiania, mający łatwość przekonującego mówienia, eloquens, facundus, disertus': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Nusch, moy namyleyschy, nade wszythky gyne w navkach nauczon[y]e, <w> przyrodzenyv czvdne, *mocznye, *mądrze y thesch *wymownye nawybornyeyschy, bo thy szwą <nauk>a Aristhothelyscha... przewyszasch 1447–62 |
| Przykład w transkrypcji | Nuż, moj Namilejszy, nade wszytki jine w naukach nauczony[e], <w> przyrodzeniu cudnie, mocnie, mądrze i też wymownie, nawyborniejszy! Bo ty swą <nauk>ą Arystotelisza... przewyszasz 1447–62 |
| Lokalizacja | Zab 544. |