artykuł hasłowy: wyprawca
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'ten, kto coś wysyła, wyprawia, qui aliquid mittit, emittet': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Wstawyamy, ysz gdibi ktho pozwaal alybo pozwacz wyprawyl nyekogo przes powoda rządnego, thako pozwaneemv pozywacz alybo wypra<w>cza thakego pozwv wyną... zaplaczycz maa (si quis... citari procuraverit aliquem sine legitimo actore..., ipse citans vel procurans talem citationem poenam... solvere teneatur) |
| Przykład w transkrypcji | Ustawiamy, iż gdyby kto pozwał alibo pozwać wyprawił niekogo przez powoda rządnego, tako pozwanemu pozywacz alibo wypra<w>ca takiego pozwu winę... zapłacić ma (si quis... citari procuraverit aliquem sine legitimo actore..., ipse citans vel procurans talem citationem poenam... solvere teneatur) |
| Lokalizacja | Sul 29. |