artykuł hasłowy: wyrzec, wyrzec się

Jednostki:
(1) 1. 'wyrazić słowami, wypowiedzieć, verbis exprimere, edicere, enarrare':
(2) ~ o rocie przysięgi, de iuris iurandi formula:
(3) ~ 'wyrazić słowami na piśmie, scripto declarare':
(4) 2. 'oświadczyć, podać do wiadomości (ustnie lub na piśmie), notum facere, declarare, nuntiare (verbo vel scripto)':
(5) 3. 'wydać, zaproponować, wynaleźć wyrok, orzeczenie sądowe, decernere, sententiam dicere':
(6) 4. 'umówić, ustalić, constituere, statuere':
(7) 5. wyrzec się 'zrzec się roszczeń, praw do czegoś, vindiciis vel alicui iuri renuntiare':
(8) ~ 'uwolnić się od zobowiązań wynikających z poręczenia, a sponsione liberari':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(6) 4.
Definicja	'umówić, ustalić, constituere, statuere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE 2.4.3.5. ZGODA. POROZUMIENIE 2.4.8.3.1. WŁASNOŚĆ, WARTOŚĆ, HANDEL. POŻYCZKA. WYNAGRODZENIE. ŚRODKI NA UTRZYMANIE. POSAG, etc.
Przykład w transliteracji	Podeymyely szyą dobry czlowyek rzecz mowycz za wyrzeczone mytho, maya yemu zaplaczycz
Przykład w transkrypcji	Podejmieli się dobry człowiek mowić za wyrzeczone myto, mają jemu zapłacić
Lokalizacja	OrtMac 25.