artykuł hasłowy: wyrzeczenie

Jednostki:
(1) 1. 'postanowienie, decyzja, definitio, propositum':
(2) 2. 'rozporządzenie, polecenie, edictum, decretum':
(3) 3. 'orzeczenie sądowe, wyrok (sądu a. jednaczy), ortyl, sententia (iudicis vel arbitrorum)':
(4) ~
(5) 4. 'zrzeczenie się roszczeń, praw do czegoś, actus vindiciis vel iuri alicui renuntiandi':
(6) 5. 'zastrzeżenie, warunek, condicio, exceptio':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(3) 3.
Definicja	'orzeczenie sądowe, wyrok (sądu a. jednaczy), ortyl, sententia (iudicis vel arbitrorum)':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO 2.4.1.5.3.2. MEDIOWANIE 2.4.3.5. ZGODA. POROZUMIENIE 2.4.4.2. WYPOWIEDŹ
Przykład w transliteracji	Daley pytalyscze nasz o ortel, czo gy wyrzeczenyv (leg. w wyrzeczeniu) wyrzekl wasz przyszasznyk
Przykład w transkrypcji	Dalej pytaliście nas o ortel, co ji w wyrzeczeniu wyrzekł wasz przysiężnik
Lokalizacja	OrtOssol 13, 2.