artykuł hasłowy: wysokość

Jednostki:
(1) 1. 'wymiar określający odległość w pionie, odległość między podstawą a wierzchołkiem obiektu, altitudo, excelsitas':
(2) ~ 'wysoka fala, unda alta':
(3) ~~ 'unieść, unosić w górę, sursum tollere':
(4) ~ o okazywaniu pychy, buty, de arrogantia, superbia:
(5) ~~ przenośnie o wielkim natężeniu właściwości, translate de magna vi proprietatum:
(6) ~~ 'pora, gdy słońce znajduje się w zenicie, zarazem (według ówczesnych pojęć) pora niebezpieczna, momentum temporis, quo sol est in zenith, quod maxime periculosum credebatur':
(7) ~ w błędnym przekładzie dwuznacznego łac. altitudo 'wysokość' zam. 'głębokość, głębina' oraz in altum 'wysoko' zam. 'głęboko':
(8) 2. 'wzgórze, wzniesienie, collis, mons':
(9) ~ o miejscach kultu pogańskiego, de locis cultus paganorum:
(10) ~ 'górska twierdza, arx, castellum montanum':
(11) 3. 'szczyt, wierzchołek, cacumen, vertex, fastigium':
(12) ~
(13) 4. 'miejsce położone wysoko nad ziemią, zwłaszcza jako miejsce uważane za siedzibę Boga, niebo, też przestworza, loca excelsa, caelum quod dei sedes creditur, aether':
(14) ~
(15) ~
(16) 5. 'wspaniałość, doskonałość, dostojeństwo, excellentia, praestantia, dignitas':
(17) 6. 'władza, moc, auctoritas, potentia':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'wymiar określający odległość w pionie, odległość między podstawą a wierzchołkiem obiektu, altitudo, excelsitas':
Gramatyka	rzeczownik
Semantyka	3.4.4. LICZBA. ILOŚĆ. WYMIARY
Przykład w transliteracji	Vdzelal (sc. Beseleel) y stool..., na ssyrzøø lokyecz myal, wisokoszcz (leg. w wysokość, in altitudine) poltora lokczya
Przykład w transkrypcji	Udziełał (sc. Beseleel) i stoł... na szyrzą łokieć, <ktory> miał wysokość (in altitudine) połtora łokcia
Lokalizacja	BZ Ex 37, 10.