artykuł hasłowy:  wyszność
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (1) | 
| Definicja | 'miejsce położone wysoko (gdzie przebywa Bóg), locus altus (quo Deus manet)': | 
| Gramatyka | rzeczownik | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Omne datum optimum et omne donum perfectum desursum, <z> wyssnosczy (wydawca czyta błędnie wysprosczy), est, descendens a patre luminum (Jac 1, 17) 1438 | 
| Przykład w transkrypcji | Omne datum optimum et omne donum perfectum desursum, <z> wyszności, est, descendens a patre luminum (Jac 1, 17) 1438 | 
| Lokalizacja | R XXII 353. |