artykuł hasłowy:  wyszność
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'miejsce położone wysoko (gdzie przebywa Bóg), locus altus (quo Deus manet)': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Omne datum optimum et omne donum perfectum desursum, <z> wyssnosczy (wydawca czyta błędnie wysprosczy), est, descendens a patre luminum (Jac 1, 17) 1438 |
| Przykład w transkrypcji | Omne datum optimum et omne donum perfectum desursum, <z> wyszności, est, descendens a patre luminum (Jac 1, 17) 1438 |
| Lokalizacja | R XXII 353. |