artykuł hasłowy: wytoczyć, wytoczyć się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) ~ |
| Definicja | wytoczyć się 'wypłynąć, wyciec, effundi, effluere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Cadens (sc. Iudas) in terram crepuit, rospakl szya, medius... et diffusa sunt omnia viscera eius vąthpye szya sz nyego vytoczylo (Act 1, 18, Rozm 762: vyplynąly yego vnatrze s nyego, ib. 769: vylaly szye) ca 1500 |
| Przykład w transkrypcji | Cadens (sc. Iudas) in terram crepuit, rospakl szya, medius... et diffusa sunt omnia viscera eius wątpie się z niego wytoczyło (Act 1, 18, Rozm 762: wypłynęły jego wnętrze s niego, ib. 769: wylały sie) ca 1500 |
| Lokalizacja | GlKazB I 79. |