artykuł hasłowy: wywodzić

Jednostki:
(1) 1. 'prowadząc kogoś, wychodzić skądś, dokądś, wyprowadzać, prowadzić, pomagać wyjść, deducere, educere, abducere':
(2) ~
(3) ~
(4) ~ 'kazać róść, efficere, ut crescat':
(5) ~ 'odbierać sprawność, utrudniać działanie, odbierać kontrolę nad czymś, vires alicuius debilitare, potentiam destruere':
(6) ~ 'wprowadzać w błąd, oszukiwać, decipere, fallere':
(7) 2. 'ratować, uwalniać, eruere, liberare':
(8) 3. 'umożliwiać zobaczenie, przedstawiać, ostendere, monstrare':
(9) 4. (o świadkach, de testibus) 'doprowadzać do sądu, stawiać w sądzie, ad iudices adducere':
(10) 5. 'twierdzić, starać się udowodnić coś, declarare, probare':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	nieciągła autosemantyczna
Numer	(5) ~
Jednostka nieciągła	z granic wywodzić
Definicja	'odbierać sprawność, utrudniać działanie, odbierać kontrolę nad czymś, vires alicuius debilitare, potentiam destruere':
Semantyka	2.2.3.4. WYWIERANIE WPŁYWU 2.4.5. DZIAŁANIE. UWARUNKOWANIE DZIAŁANIA. CECHY CZŁOWIEKA WARUNKUJĄCE DZIAŁANIE etc.
Przykład w transliteracji	Intellectum debilitat (sc. vinum), lingvam balbucientem clinat, gl. sc. et frangit, destruit s grąnicz vywodzy 1466
Przykład w transkrypcji	Intellectum debilitat (sc. vinum), lingvam balbucientem clinat, gl. sc. et frangit, destruit z granic wywodzi 1466
Lokalizacja	R XXII 11.