artykuł hasłowy: wywolenie
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | 'rozporządzenie, edictum, decretum': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Rex... ait: Tollite... aurum... et dimittite mihi filiam meam, ne taliter pereat. Cui populus: Tu edictum, viuolene, virzeczene, vix fecisti et nunc omnes pueri nostri consumpti sunt XV p. pr. |
| Przykład w transkrypcji | Rex... ait: Tollite... aurum... et dimittite mihi filiam meam, ne taliter pereat. Cui populus: Tu edictum, wywolenie, wyrzeczenie, vix fecisti et nunc omnes pueri nostri consumpti sunt XV p. pr. |
| Lokalizacja | R XXII 333. |
Uwagi: Bohemizm.