artykuł hasłowy: wyznać (się)

Jednostki:
(1) 1. 'wyjawić, ogłosić, oświadczyć, confiteri, denuntiare, indicare':
(2) ~ (kogoś) kimś 'uznać kogoś za kogoś, ogłosić kogoś kimś, alliquem esse agnoscere':
(3) 2. 'złożyć zeznanie, świadectwo w toczącym się procesie, zeznać, zaświadczyć, coram iudicibus confiteri, testari, pro testimonio dicere':
(4) ~ coś:
(5) ~ ze zdaniem:
(6) ~~ na kogoś:
(7) ~ 'zeznać w sprawie między spierającymi się stronami, in causa inter partes acta testimonium dare':
(8) 3. 'przyznać się przed sądem (do winy, występku, długu itp.), coram iudice fateri se noxium (culpae, criminis, sim.) esse':
(9) ~ czegoś:
(10) ~ coś:
(11) ~ coś komuś:
(12) ~ o coś (komuś):
(13) ~ z inf.:
(14) ~ ze zdaniem:
(15) 4. 'wyznaczyć, uznać (np. należność), agnoscere confiteri (debitum)':
(16) ~

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(15) 4.
Definicja	'wyznaczyć, uznać (np. należność), agnoscere confiteri (debitum)':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.4.1.5.1. SĄDOWNICTWO
Przykład w transliteracji	Micolay zaloval na Sulka, na gednacza, w to slowo: Eszesz nam[i] visnal zaclat, a tisz nigdy nam gednaczem ne postal o tø rzecz XV in.
Przykład w transkrypcji	Mikołaj żałował na Sułka, na jednacza, w to słowo: Eżeś nam[i] wyznał zakład, a tyś nigdy nam jednaczem nie postał o tę rzecz XV in.
Lokalizacja	Małk 119.