artykuł hasłowy: wyznamić
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'przekazać wiadomość, dając znaki, innuere, nutu signum dare': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Innuebatur, wysnamili (GlWroc 52r: daly mu sname, PF IV 752: ponąknąly są, ib. 579: skywaly san, EwZam 290: skazovaly, R XXIV 87: pythali szø), autem patri eius, quem vellet vocari eum (Luc 1, 62) XV in. |
| Przykład w transkrypcji | Innuebatur, wyznamili (GlWroc 52r: dali mu znamię, PF IV 752: ponęknęli się, ib. 579: skiwali się, EwZam 290: skazowali, R XXIV 87: pytali się), autem patri eius, quem vellet vocari eum (Luc 1, 62) XV in. |
| Lokalizacja | R XXIV 75. |