artykuł hasłowy: wyznawca
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'ten, kto wiele wie, znawca, multarum rerum peritus, gnarus': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vyączey vyerzyly (sc. zwolenicy) mystrzovy svemv nyzly samy sobye y baly szye prze swa krevkoscz, aby on, bądącz taky vyznawcza vschech rzeczy, nycz nye vbaczyl v nych, czo by ony nye rozvmyely |
| Przykład w transkrypcji | Więcej wierzyli (sc. zwolenicy) mistrzowi swemu niżli sami sobie i bali sie prze swą krewkość, aby on, będąc taki wyznawca wszech rzeczy, nic nie ubaczył w nich, co by oni nie rozumieli |
| Lokalizacja | Rozm 548. |