artykuł hasłowy: (wzejść) wzić czy wzyć, wznić

Jednostki:
(1) 1. 'wejść na coś, wspiąć się, wstąpić na coś, ascendere, sursum scandere':
(2) ~ ku czemuś:
(3) ~ na coś:
(4) 2. 'wyjść, wyruszyć w drogę, egredi, exire, proficisci':
(5) ~ do czegoś:
(6) ~ z czegoś:
(7) ~ k(u) komuś, czemuś:
(8) ~ przeciw czemuś:
(9) ~ za coś:
(10) ~ 'pójść drogą wszystkich ludzi, tj. umrzeć, viam omnium hominum ingredi, id est mori':
(11) 3. (o słońcu, gwiazdach, de sole, astris) 'pojawić się na wschodnim horyzoncie, podnieść się nad horyzont, oriri, exoriri':
(12) ~
(13) 4. (o roślinach, de plantis) 'wykiełkować, wydobyć się z ziemi, oriri, enasci':
(14) ~ 'pojawić się, apparere':
(15) 5. 'zacząć się, wziąć początek, powstać, oriri, incipere, originem sumere':
(16) ~ (o człowieku, de homine) 'pojawić się, apparere, adesse':
(17) 6. (o zapachu, woni, dymie, de odore, fumo) 'unieść się, wnieść się w górę, elevari, sursum tolli':
(18) ~ (o potoku, de torrente) 'podnieść się, wezbrać, insurgere, increscere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(11) 3.
Definicja	(o słońcu, gwiazdach, de sole, astris) 'pojawić się na wschodnim horyzoncie, podnieść się nad horyzont, oriri, exoriri':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	1.1.1. CIAŁO NIEBIESKIE 3.1. CZAS
Przykład w transliteracji	Wzeszlo gest (ortus est, Puł: weszlo) sluncze
Przykład w transkrypcji	Wzeszło jest (ortus est, Puł: wezszło) słuńce
Lokalizacja	FI 103, 23.