artykuł hasłowy:  wzgardzić
        Szczegóły:
        
    
        | Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego | 
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna | 
| Numer | (7) 2. | 
| Definicja | 'przez lekceważenie nie chcieć (czynić czegoś), odmówić, aliquid parvipendendo facere nolle, denegare': absolute i bez kontekstu polskiego: | 
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa | 
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | S pylnosczą gesm pobvdzyl sasyady, proszącz gych, aby my pomogly... zlodzeya pogonycz. Tedy ony wzgardzili (recusaverunt, Sul 39: posczygacz slodzeya othmowily szą) a pomoczy dacz nye chczeli | 
| Przykład w transkrypcji | Z pilnością jeśm pobudził sąsiady prosząc jich, aby mi pomogli... złodzieja pogonić. Tedy oni wzgardzili (recusaverunt, Sul 39: pościgać złodzieja otmowili są) a pomocy dać nie chcieli | 
| Lokalizacja | Dział 28. |