artykuł hasłowy: wznaszać, wznaszać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'podnosić, dźwigać, elevare, sursum tollere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Pyczye moie se placzem smeszal iesm od oblicza... rozgnewana twego, bo wznaszaiø (quia elevans, Puł: wznaszayøcz), przitrøczil ies me |
| Przykład w transkrypcji | Picie moje se płaczem smieszał jeśm od oblicza... rozgniewania twego, bo wznaszaję (quia elevans, Puł: wznaszając) przytrącił jeś mie |
| Lokalizacja | Fl 101, 11. |