artykuł hasłowy: zabieżeć
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'wyjść naprzeciw, wybiec na spotkanie, spotkać, obviare, obvenire, occurrere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Cum corws astucior occurriset (sc. vulpi), gl. obvius fuisset zabyezal (ib. 276: potkal), peracto mutue salutacionis officio satis leta subiunxit: Vere voluntas dei fuit, ut cito mihi occurrerent, gl. obviaret zabyezalby (ib. 276: obyeglby), quem volebam XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Cum corws astucior occurriset (sc. vulpi), gl. obvius fuisset zabieżał (ib. 276: potkał), peracto mutue salutacionis officio satis leta subiunxit: Vere voluntas dei fuit, ut cito mihi occurrerent, gl. obviaret zabieżałby (ib. 276: obiegłby), quem volebam XV med. |
| Lokalizacja | RRp XXIII 279. |