artykuł hasłowy: zadosyćuczynienie
| Jednostki: |
|---|
| (1) 'zadośćuczynienie, satisfactio': |
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'zadośćuczynienie, satisfactio': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Chczemy, abi ten, oth kogo wyszla kląthwa, dobrim obiczayem, tho yest s *dosthaczeczną przisząsną alybo rąkogemską pewnosczą o stanyw kv praw (leg. prawu) alybo zadoszyczvczynyenye (pro zadoszyczvczynyenyv, cum sufficienti cautione iuratoria vel fiduiussoria de parendo vel satisfaciendo, Dział 23: pod przysyągą dosyczvczynyenya)... bil vpomyenyon a proszon, iszbi thim tho swyathkom klanthim kv vczynyenyv thylko swyadeczstwa..., dal roszdrzeszenye |
| Przykład w transkrypcji | Chcemy, aby ten, ot kogo wyszła klątwa, dobrym obyczajem, to jest z dostateczną przysiężną alibo rękojemską pewnością o staniu ku prawu alibo zadosyćuczynieniu, cum sufficienti cautione iuratoria vel fiduiussoria de parendo vel satisfaciendo, Dział 23: pod przysięgą dosyćuczynienia)... był upomienion a proszon, iżby tym to świadkom klętym ku uczynieniu tylko świadecstwa..., dał rozdrzeszenie |
| Lokalizacja | Sul 35. |