artykuł hasłowy:  zamiar
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) 1. |
| Definicja | 'określony, ograniczony odcinek czegoś, tu o czasie, certum quoddam spatium, hoc loco de tempore': |
| Gramatyka | rzeczownik |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Ex quo ignorancia a mundi amenitate, lubosczy, non eximit, odvodzy, certum est, quod sciencia non eximeret, sed pocius faceret temporis partitores, roszd<z>elczye, si haberetur tempus, zamąr, in mensura XV med. |
| Przykład w transkrypcji | Ex quo ignorancia a mundi amenitate, lubości, non eximit, odwodzi, certum est, quod sciencia non eximeret, sed pocius faceret temporis partitores, rozd<z>ielcie, si haberetur tempus, zamiar, in mensura XV med. |
| Lokalizacja | R XXV 158. |