artykuł hasłowy: drużny
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (1) |
| Definicja | 'mężny, dzielny, fortis, qui animo acri est': |
| Gramatyka | przymiotnik, zadiektywizowany imiesłów lub imiesłów |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Bødzcye drusznego syercza (nolite timere), dobr<ze>scye poczøly, dobrze doskonaycye, za krotkø møkø wyeszmyecye wyeczne wyesyele |
| Przykład w transkrypcji | Bądźcie drużnego sierca (nolite timere)! Dobr<ze>ście poczęły, dobrze doskonajcie! Za krotką mękę wieźmiecie wieczne wiesiele |
| Lokalizacja | Błaż 322. |