artykuł hasłowy:  zapłacić

Jednostki:
(1) 1.a. 'dać, przekazać należność (głównie w pieniądzach), dare, tradere, solvere, (praecipue debitam summam pecuniae)' a. tytułem zobowiązania, np. poręczenia, posagu, wiana, odszkodowania, długu, wyroku sądu, umowy, kary, części spadkowej, itp., nomine obligationis cuiusdam, e. gr. fideiussionis, dotis, compensationis aeris alieni, sententiae iudicis, pacti, poenae, hereditatis, sim.: bez dodatkowych określeń w języku polskim:
(2) ~
(3) ~ z określeniami nazywającymi to, czym się płaci: coś:
(4) ~
(5) ~ z określeniami nazywającymi to, za co się płaci: coś:
(6) ~
(7) ~ kogoś:
(8) ~ za coś:
(9) ~ ze zdaniem:
(10) ~
(11) ~ z określeniami nazwającymi powód płacenia: o coś:
(12) ~ 'uiścić jako karę, w charakterze kary, multam solvere, pro multa solvere':
(13) ~ 'dać odszkodowanie lub uiścić karę pieniężną za zranienie lub zabójstwo, compensationem vel multam pro homine vulnerato aut occiso solvere':
(14) ~ z określeniami nazywającymi sposób płacenia: z czegoś:
(15) ~ czymś:
(16) b. celem nabycia czegoś, ut aliquid ematur: bez dodatkowych określeń:
(17) ~ z określeniami nazywającymi to, co się płaci: zapłacić złożenie pieniężne 'uiścić ustaloną cenę, pretium constitutum solvere':
(18) ~ z określeniami nazywającymi to, za co się płaci: coś:
(19) ~
(20) ~ z określeniami nazywającymi sposób płacenia: czymś:
(21) a.a.b. a. a. b.:
(22) 2. 'oddać, zwrócić, reddere, restituere':
(23) ~
(24) ~ przenośnie 'odwzajemnić się, remunerari, rependere':
(25) ~
(26) 3. użycia specjalne: ręką swą zapłacić 'ponieść karę ucięcia ręki, poena amputationis manus affici':
(27) ~ 'ponieść karę śmierci, supplicio affici':
(28) 4. 'dać, darować, dare, donare':
Szczegóły:
TypJednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzajniepełna B
Numer(2) ~
Funkcja
Semantyka
Przykład
w transliteracji		Cum autem non haberet, vnde redderet, gdisz yeszt then tho szluga ne mal, szkad bi zaplaczil, iussit eum dominus venundari (Mat 18, 25) ca 1420
Przykład
w transkrypcji		Cum autem non haberet, vnde redderet, gdyż jest ten to sługa nie miał, skąd by zapłacił, iussit eum dominus venundari (Mat 18, 25) ca 1420
LokalizacjaR XXIV 82.