artykuł hasłowy: zarzucić

Jednostki:
(1) 1. 'szybkim, silnym ruchem nadać czemuś pęd, cisnąć, miotnąć', najczęściej w znaczeniach przerostkowych: 'narzucić, wrzucić, obrzucić, iacere, inicere':
(2) ~
(3) 2. 'odtrącić, odepchnąć, odsunąć, odrzucić, wzgardzić, abicere, removere, aspernari':
(4) 3. 'ustawić przeszkodę, obstaculum exstruere':
(5) ~ przenośnie:
(6) 4. 'oskarżyć, obwinić, zrobić zarzut, accusare, inculpare':
(7) 5. w błędnym rozumieniu czeskiego zařititi 'zasypać, zawalić, zakryć', jako zarzucić 'strącić, zrzucić, deicere, detrudere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(1) 1.
Definicja	'szybkim, silnym ruchem nadać czemuś pęd, cisnąć, miotnąć', najczęściej w znaczeniach przerostkowych: 'narzucić, wrzucić, obrzucić, iacere, inicere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	3.3.1. PRĘDKOŚĆ
Przykład w transliteracji	Eze Richolt zarzuczil Thomø wsdø (leg. uzdą) y obesil praue czloueka 1386
Przykład w transkrypcji	Eże Rychołt zarzucił Tomę uzdą i obiesił prawie człowieka 1386
Lokalizacja	HubeZb 61.