artykuł hasłowy:  zawadzić, zawadzić się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (2) 2. |
| Definicja | zawadzić komuś (coś, ku czemuś, w czymś) przeszkodzić komuś w jakiejś czynności, najczęściej w podjęciu działań prawnych, obstare, impedire praecipue aliquem iure agentem': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | A zathym yako y (leg. ji, sc. Heroda) kasche[d]l napadl, obezryawschy szye, by yemv nygdt nye zavadzyl (ne quis arbiter impediret), chczyal szye nozem przeklocz |
| Przykład w transkrypcji | A zatym jako ji (sc. Heroda) kasze[d]l napadł, obeźrawszy sie, by jemu nikt nie zawadził (ne quis arbiter impediret), chciał sie nożem przekłoć |
| Lokalizacja | Rozm 109. |