artykuł hasłowy:  (zawiązać) zawięzać, zawięzać się
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (14) 6. |
| Definicja | (o roślinach, de plantis) 'utworzyć zawiązek owocu, tu zawiązek ziarna, germinare, germen emittere': |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Esze to *wz<wi>edczaw, *rødcze yest bribesal (leg. przybieżał) Vrban gonicz wilka a drzecz lika y nalasl zarno w szicze *sawosane ca 1400 |
| Przykład w transkrypcji | Eże to wz<wi>edziaw, rą[d]cze jest przybieżał Urban gonić wilka a drzeć łyka i nalazł ziarno w życie zawiązane ca 1400 |
| Lokalizacja | CyzWroc. |