artykuł hasłowy: zawierne

Jednostki:
(1) 1. podkreśla ważność, prawdziwość sąsiedniego wyrazu lub zdania 'istotnie, rzeczywiście, prawdziwie, naprawdę, vere, re vera, certe, profecto':
(2) ~ na początku wypowiedzi jako wyraz głębokiego przekonania o jej prawdziwości i pewności: zawierne mowię, powiedam, powiedaję (tobie, wam) 'twierdzę, że tak istotnie, rzeczywiście jest, było lub będzie, verum fuisse aut esse aut futurum esse dico':
(3) ~
(4) ~
(5) 2. w błędnym rozumieniu łacińskiego vanum jako verum:

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	synsemantyczna
Numer	(1) 1.
Funkcja	podkreśla ważność, prawdziwość sąsiedniego wyrazu lub zdania 'istotnie, rzeczywiście, prawdziwie, naprawdę, vere, re vera, certe, profecto':
Gramatyka	partykuła
Przykład w transliteracji	Cso nam pres togo nemochnego... znamona? Zauerne nics ynego crome cloueca gresnego
Przykład w transkrypcji	Cso nam przez togo niemocnego... znamiona? Zawierne nics inego kromie człowieka grzesznego
Lokalizacja	Kśw br 34.

Uwagi: W niektórych cytatach możliwa jest lekcja zawiernie.